سال‌ها مردم ایران زیر چنگال همین چهره‌های حیوان‌صفت زندگی کردند —
دروغ گفتند، غارت کردند، شکنجه دادند، و پشت نام دین پنهان شدند.
اما دیگر نه ترسی مانده، نه مشروعیتی.
این فهرست، افتخار نیست — این سند سقوط است.
مغز فرماندهی جنگ، نابود شد.
همان که در خفا دستور حمله و اعدام می‌داد، اکنون دیگر صدایی ندارد — فقط یک لاشه در آمار.
شعار می‌داد: «تل‌آویو را نابود می‌کنیم»
اما خودش با دقت یک پهپاد اسرائیلی نابود شد — بی‌هیاهو، بی‌پوشش، بی‌عزت.
مرد امنیت دروغ، طراح کشتارهای خیابانی.
حالا یا مرده، یا فراری — در هر حالت، پایان او، آغاز ماست.
بقیه‌شان هم در صف‌اند — بعضی در پناهگاه، بعضی در ترس، بعضی در نوبت قبر.
دیگر نه اقتداری مانده، نه توهمی.
مردم ایران بیدارند. اسرائیل حمله کرد، ولی حقیقت، تیر خلاص بود.
«کفتارهایی که فکر می‌کردند همیشه زوزه می‌کشند، حالا یکی‌یکی ساکت می‌شوند — و این یعنی زمان بازگشت شیرها.»